ఒక రచయితకు తన సొంత ఊరిలో జరిగే కార్యక్రమం లో

పాల్గొనటం అంటే చాలా ఆనందదాయకం గా ఉంటుంది.

అందులో సహృదయుల ఫంక్షన్  అయితే ఇంకా సంతోషం గా 

ఉంటుంది.

మొన్న 02/12/2012 న నెల్లూరు లో టౌన్ హాల్ లో 

''నాగభైరవ కోటేశ్వరరావు''గారి అవార్డ్ ''తనికెళ్ళ భరణి''

గారికి ఇవ్వడం జరిగింది.నాగభైరవ కోటేశ్వర రావు గారు 

ఎందరికో గురు తుల్యులు.ఆ సభలో ''ఖదీర్ బాబు''గారు 

కూడా అతిధులుగా పాల్గొన్నారు.

సభ జరిగేటపుడు కాని,''మిధునం''ఆడియో రిలీజ్ అపుడు 

కాని భరణి గారు ''ఖదీర్ రావయ్యా''అని ఆప్యాయంగా 

పిలవడం ఇద్దరు నవ్వుకుంటూ రిలీజ్ ఫంక్షన్ చూడటం 

తప్పకుండా ఖదీర్ గారికి మధుర జ్ఞాపకం గా ఉండి ఉంటుంది.

సభ లో ''ఖదీర్''గారు ఇలాంటి ఒక మంచి వ్యక్తి  గుర్తుగా 

జరిపే ఈ ఫంక్షన్ లో పాల్గొనడం తనకు ఎంతో  సంతోషంగా 

ఉందని చెప్పడం గమనించ తగినది.

కొన్ని ఫోటోలు ఇక్కడ ఇవ్వడం జరిగినది.

ఖదీర్ గారి ఒక ఇంటర్ వ్యూ

ఖదీర్ గారి ఒక ఇంటర్ వ్యూ  

July 18, 2012 Y. Sunitha Chowdhary

He works as a senior news editor for a vernacular daily and has bagged an opportunity to write dialogues for Rajendra Prasad starrer Onamalu. Khadeer Babu more known as a short story writer knew that one day he would contribute stories for movies but he never imagined once that he would be asked to write dialogues.

He quips, "I just started writing, I had no technique or method and I was used only to narrating but not writing like an exercise, it was a free wheeling style and I winded it up in 15 days. Producer Sathyam read my book Darga Mitta Kathalu and was impressed and felt that I would be able to do a good job of writing dialogues for this movie."

Khadeer Babu had written 50 short stories and 15 full-length stories and they include books on cinema and music as well. He hails from Kavali in Nellore and grew up listening to tales from his grandma and developed a fetish to read and narrate. Though his financial background restrained him from exploring literature he got to lay hands on many books possible when he moved to Hyderabad.

He adds, "I came from a poor Muslim family and getting educated itself was a big achievement, how would I even have access to libraries et al? Luckily this inadequacy to satiate my thirst for reading books turned to a huge intensity and a craving to learn. Darga Mitta Kathalu is not fiction, it is about my childhood experiences."

A BSc in Computer Science, he became a journalist only because he thought he would get his compilations published. He smiles, "It took a while to realise that writings get published not if you are a journalist but only if you write well. Onamalu is completely a writer's film, the director gave us a fantastic script and I found it challenging to develop it especially the climax, the last fifteen minutes.

The best part of the film is the subject, we keep forgetting little things in our life, to remind ourselves of those sweet memories be it a kid in a school uniform, a big tree, the village, a phone call, etc; The entire process of recollecting of events by the protagonist as he revisits his village is the story."

Khadeer says he uses two styles of writing one, the Chaplinesque method and other a serious short story style and adds that one doesn't write well just because he happens to read many books. The person must have in him the mettle or you should have assimilated so much experience that you have seen or heard of other's life in order to write it interestingly.

దర్గామిట్ట కధలు ...ఒక స్పందన

జయ గారి మనసులో మాట.దర్గామిట్ట కధలు
చదివిన తరువాత......... 
జయ గారు థాంక్యు 
(జయ గారి బ్లాగ్ లింక్ ఇక్కడ )

  చాల రొజుల తర్వాత, ఏదైన ఒక మంచి పుస్తకం చదవాలని నారాయణగూడలో జరుగుతున్న విశాలాంధ్ర బూక్ ఫేర్ కి అదే పనిగా వెళ్ళాను. పుస్తకాలు వెతకడం మొదలెట్టగానే , నా కళ్ళు 'దర్గామిట్ట కథలు ' పుస్తకాన్ని చూసి మెరిసాయీ . ఎప్పట్నుంచో ఆ పుస్తకం చదవమని మా వాడు ప్రత్యీకంగా చెబుతున్నాడు. ఖరీదు చూశాను. 60 రూపాయలు అని ఉంది. అటు,ఇటు తిరగేసి ఒక పుస్తకాన్ని కొన్నాను, దాంతొ బాటె ఇల్లేరమ్మ కథలు వగైర కూడా కొని అర్జెంట్ గా ఇంటికి వచ్హి కాళ్ళైనా కడుక్కోకుండానే మంచం మీద అడ్డంగా పడి చదవటం మొదలెట్టాను.

    మొదట్లొనే ఈ కథలన్నీ మా నాయనకి అంటునే మనసులోనించి రాయటం మొదలెట్టాడు ఖదీర్ బాబు. మా నాయన మూట కట్టుకున్నది ఆస్తిని కాదు, స్నేహితులని అని అయన రాసిన మాటలు మా నాయన కి కూడ అక్షరాల వర్తిస్తాయి. అందుకే నాకు బాగా మనసుని తాకిందామాట. నాయినలు కేవలం ఆస్తులే కూర్చడం పనిగా పెట్టుకున్న ఈ రోజుల్లోకూడా, మా నాయన సంపాదించిన తరగని అస్తిని ఎంతో అపురూపంగా భావిస్తాను నేను., దీంట్లో ఒక్కొక్క కథ ఒక్కొక్క జీవితదర్పణం.మనసు పంచుకున్నాడు ఖదీర్ బాబు స్పటిక మంత స్వచమైన భావంతో,భాషతో ఒక్కటేంటి, ప్రతి కథ ఒక స్పటికమే. మెరుస్తూ మనకి కనిపిస్తున్న జీవన చిత్రం.
      ఫుస్తకం అయిపొయినాక దాని ప్రభావం చాల దినాలు నన్ను వదల్లెదు. ఖదీర్ బాబుకి పేరు పెట్టిన మీసాల సుబ్బరాజు అనుకొని ఉందదు,తన పేరు ఇంత గుర్తు పెట్టుకుంటాడని . ఉర్దు చదవలేక తను మిస్సయిన ఉర్దు సాహిత్యన్ని తలుచుకున్న తీరు చాల బాగుంది.       అమ్మతొ బెంచి సినిమా ,మేము మా మేనత్త తో ఎంజాయ్ చెసిన అనుభవాన్నీ గుర్తు చెసింది. దాదాపుగా అయన అనుభవాలన్ని మా జీవిత ఛిత్రాలే. కానీ దాన్ని స్వఛ్హం గా ప్రెజెంట్ చెయగలిగాదు ఖదీర్ బాబు. సంత్రుప్తి గా ఉంది 

      రాగి సంకటి లొ చల్ల పొసుకుని, చింతకాయ తొక్కు నంజుకుని త్రుప్తి గ తిన్నట్లు ఉంది. ఫ్రతి ఒక్కరు కొని చదవల్సిన పుస్తకం. కొన్న వాళ్ళు దాచుకొవలసిన పుస్తకం.
     ఫుస్తకం వనితా  విత్తం... అంటుంటారు గా.. జాగ్రత్తగా దాచుకొండి. నేను చదివి పొందిన అనుభూతి మాటలలొ చెప్పాలంటె మల్ళి ఒక పుస్తకం తయరౌతుంది. కానీ నాకంత శక్తి లేదేమో........

''ఖాదర్ లేడు ''ఒక అభిప్రాయం

కాలాస్త్రి బ్లాగర్ శ్రీ గారి అభిప్రాయం ''ఖాదర్ లేడు ''
పై.....
ఒక సారి రీటైలర్స్ కి ద్వారాలు తెరిచే ప్రభుత్వాలు ఇది 
చదివితే బాగుండును.
థాంక్యు శ్రీ గారు 
లింక్ ఇక్కడ  
kalas3 blog

ఖాదర్ లేడు - నా పరిశీలన

నెల్లూరులో ట్రంకు రోడ్ ఉన్నట్టే కావలిలో కూడా ఒక ట్రంక్ రోడ్ ఉంది. ఊరిలో ఎవరికి ఏమి కావాలన్నా ట్రంకు రోడ్ కి రావలసిందే. బైసాని వెంకటసుబ్బయ్యకి తండ్రి ద్వారా సంక్రమించిన అంగడి ఈ ట్రంక్ రోడ్ మీదనే ఉంటుంది. రోడ్ కి రెండు వైపులా ఉన్న మార్జిన్ లో చిన్నా, చితకా వ్యాపారస్థులు ఉంటారు. ఖాదర్ కి కూడా ఇలాంటి మార్జిన్ షాపే ఉంటుంది. కొన్ని సైకిళ్ళు అద్దెకి ఇచ్చుకుంటూ రిపేర్లు చేస్తూ వ్యాపారం చేసుకుంటూ ఉంటాడు ఖాదర్.

వీళ్ళిద్దరకీ పరిచయం గమ్మత్తుగా జరుగుతుంది. బైసాని వయసులో ఖాదర్ కంటే చిన్నోడు. పిలకాయలు తొక్కుకునే సైకిళ్ళు ఖాదర్ దగ్గరే దొరుకుతాయి. బైసాని తరచూ సైకిలు అద్దెకి తీసుకుంటూ ఉండడముతో ఇద్దరికీ పరిచయం పెరుగుతుంది. సైకిల్ షాపులో ఖాళీ దొరికితే ఖాదర్, బైసాని షాపు దగ్గరకి వచ్చి కూర్చునేవాడు. ఇద్దరూ కబుర్లు చెప్పుకుంటూ ఉంటారు ఆ ఖాళీ సమయాల్లో. బైసాని, ఖాదర్ కి కొన్ని వ్యాపార సలహాలు కూడా ఇస్తూ ఉంటాడు. ఖాదర్ కూడా వాటిని పాటిస్తూ వ్యాపారం పెంచుకుంటూ ఉంటాడు.  

ఒక రోజు ట్రంకు రోడ్ వెడల్పు చేసే పనిలో మార్జిన్ షాపులన్నిటినీ పీకేస్తారు అధికారులు. బైసాని అంగడిని కూడా కొంచెం రోడ్ మీదకు ఉందని బుల్ డోజర్లతో కొంత పడగొట్టేసారు. ఖాదర్ షాపు పూర్తిగా పీకి పారేస్తారు. నాలుగురోజులూ బజారు వెళ్ళిన బైసాని ఒక్క ఆదివారం మాత్రం వెళ్ళడు. అన్ని రోజులూ కనపడిన ఖాదర్ ఆదివారం నుండి కనపడడు. ఖాదర్ ఎటు వెళ్ళాడో తెలియదు, బజారులో కనిపించిన వాళ్ళనంతా అడుగుతూ ఉంటాడు.

కథ ముచ్చటగా ముప్పయ్ పేజీలు కూడా ఉండదు. నాకు చదవడానికి కొంచెం ఎక్కువ టైం పడుతుంది, తొందరగా చదివే వాళ్ళకయితే సరిగ్గా అరగంట కూడా పట్టదు. చదవడానికి అరగంట పట్టినా పూర్తి చేసాక దీని జ్ఞాపకాలు చాలా సేపు వెంటాడుతాయి. బజారులో పెద్ద అంగడి వ్యాపారాలు వేరు, రోడ్ పక్కన చిన్న చిన్న వ్యాపారు వేరు. ఈ చిన్న వ్యాపారస్తుల జీవితాల గురించే ఈ కథ. వీళ్ళ పెట్టుబడులంతా చూస్తే వెయ్యి, రెండు వేల కంటే ఎక్కువ కాదు. ఆరోజుకి గడిస్తే చాలు అని జీవిస్తూ ఉంటారు. 

రోడ్ వెడల్పు చేయడం మంచిదే, కాకపోతే ఖాదర్ లాంటి చిన్న వ్యాపారస్థులు చేసుకునే వ్యాపారాలు పీకేయడం మంచిది కాదు. ప్రభుత్వం వాళ్ళకి ప్రత్యామ్నాయం కూడా చూపిస్తే మంచిదని రచయిత మనకి చెప్పాలని ప్రయత్నించాడు. వీళ్ళకి ఉండడానికి ఇళ్ళు ఉండదు, ఎక్కడో ఒక చోట కొంత స్థలం ఆక్రమించి అక్కడ ఉండిపోతారు. అప్పటికి ఇందిరమ్మ ఇళ్ళు లేవు, లేకపోతే ఖాదర్ ఒక ఇంటివాడయి ఉండేవాడేమో!

చిన్నపుడు రాపూరులో నేను కూడా చిన్న సైకిళ్ళు అద్దెకి తీసుకున్నాను. అందరిదగ్గరా ఈ సైకిళ్ళు ఉండవు, ఊరిలో కొంత మంది దగ్గరే ఉంటాయి. బైసాని చిన్న సైకిల్ రెంటు చేయడం నన్ను నా చిన్నప్పటి జ్ఞాపకాలకి తీసుకువెళ్ళింది. కథలో నెల్లూరు యాస చూసి కడుపు నిండింది. ఈ పుస్తక రచయిత మొహమ్మద్ ఖదీర్ బాబు రాసిన దర్గామిట్ట కథలు కూడా బాగుంటాయని విన్నాను.